Yine ve yine muhteşem bir Mehmed Alagaş kitabıydı. İnsanı duygudan duyguya sürükleyen, adı gibi güzel, tadı damakta kalan bir eser. Tabii bana kattığı onlarca şey var ama kendimce içlerinde en güzel olan kısım şöyle:
-Bedir derken!.
-Bedir derken, tabii ki Bedir savaşını kast ediyorum. Yolları Bedir'den geçerek cennete ulaşan müslümanları biliyorsun. Bizler de aynı cennete talibiz değil mi?
-Evet
-Peki Bedir'de savaşan Müslümanlarla aynı cennete talipsek, bizlerin Bedir'i yok mu? Bizler Bedir'den geçmeden mi cennete gideceğiz?
Cumali cevap vermeden düşünceli gözlerle bana baktı.
-Her insanın bir Bedir'i vardır Cumali.....