Bir yanda akşamdan kalmış bir sobanın alabildiğine çıtırtıları.. Sanki hiç sönmeyecekmiş de bitmeyecekmiş gibi, geceyle. Ve bu manzaranın, bir bekleyişin, özlemin, belki aydınlanmayan bir ufkun ümitsizce seyri... Okuduğum en iyi öykülerdendi. Yer yer Yaşar Kemal esintisinin yanında, Nazan Bekiroğlu'nun nahifliğini de sezdim. Toplumcu ve özgün bir kaleminiz var. Eğer öncesinde yazınızı ve dahi yazılarınızı yayınevlerine göndermediyseniz, mutlaka paylaşmanızı diliyorum. Bu bir başlangıçsa şayet, güçlü bir temel. Aksiyse şayet, duru bir çağlayandır şahit olduğumuz..
Kaleminize, emeğinize sağlık.