Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilün
1 Ol menem kim vâkıf-ı esrâr-ı ilm-i Âdemim
Kâşif-i genc-i hakikat hem hayât-ı âlemim
2 Bende mahfî oldu gaybu’l-gaybun esrârı hemîn
Bendedir sırr-ı emânet ana kenz-i mübhemüm
3 Ben cemâl-i Hakk’ı cümle şeyde zâhir görmüşem
Bu merâyâya anıunçün bakdugumca hurremüm
4 Her sözüm miftâh-ı kufl-ı ‘küntü kenz’ olmuş durur
Hem dem-i İsâ ile her bir nefesde mahremüm
5 Cümle mevcûdâtı virdüm ben vücûd-ı vâhide
Zât u esmâ vü sıfât ile ki hâlâ yekdemüm
6 Yirde gökde her ne kim var bağlıdur bâşı bana
Âşikâre vü nihâne ben tılsım-ı â’zâmım
7 Ben o Mısrî’yem vücûdum mısrına şâh olmuşam
Hâdisüm gerçi velî manîde sırr-ı akdemüm