“Anlıyorum.”
Hayır. Anlamıyorsun, diye geçirdi içinden Viktor. Üstelik bu yüzden sana kızmıyorum bile. Çünkü sen benim yaşamak zorunda kaldıklarımı yaşamadın. Hiçbir zaman bir saman çöpünü bir ağaç kütüğü şeklinde görecek kadar büyük bir umutsuzluğa kapılmadın.
Sayfa 101 - pegasusKitabı okudu
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.