Aile Eğitimin Neresinde?
-Birleşmiş Milletler tarafından “İnsani Gelişmişlik Raporu”na göre 7, 25 yaş ve üzeri nüfusun eğitim yılı ortalaması; “Türkiye 7,7 yıl”, “İran 10 yıl”, Azerbaycan ve Yunanistan 10,5 yıl”, “Singapur 11,5 yıl”, “Finlandiya 12,4 yıl”, “Norveç 12,6” yıldır. 25 yaş ve üzeri, nüfusun eğitim sistemleri bakımından önemlidir. Çünkü bu yaş grubunun bir bölümünün çocukları öğrencidir. PISA raporlarından ve başka araştırma sonuçlarından da biliyoruz ki anne-baba eğitim düzeyi ile öğrenci başarısı arasında yüksek düzeyde bir ilişki vardır. Ayrıca evde sahip olunan bilgisayar, internet, kitap gibi öğrenme kaynaklarıyla öğrenci başarısı arasında pozitif yönlü bir ilişki vardır.
-Yukarıdaki veriler politika yapıcılar, yöneticiler, öğretmenler ve çocuklarla iletişimde bulunan herkese çok önemli roller yüklüyor. Veriye dayalı olarak eğitim politikaları üreteceksek eğitimle ilgili göstergelere gözümüzü kapatamayız. Yukarıdaki rakamlar bize Türk eğitim sisteminin en zayıf yönünün anne ve baba eğitimleri olduğunu göstermektedir. Bu nedenle okulu çevresiyle birlikte düşünmeden politika üretemeyiz. Okulun sadece programını, tahtasını, kitabını, sırasını değiştirmek, hacmini genişletmek yetmez. Okullarımıza mutlaka anne-baba eğitimlerini gerçekleştirebilecek yeni roller yüklememiz gerekir. Bunun için de okullarımızı mutlaka insan kaynağı bakımından zenginleştirmemiz gerekir.
Mustafa Yavuz
·
1 artı 1'leme
·36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.