Sonuç kısmında kitabın genel özeti verilmiş zaten: "...Biz de bu kitapla, söz konusu öğretilerden en azından dördünü aralarındaki farklarıyla ele aldık: Adam Smith'in yararcı liberalizmi, Turgot'tun doğal hukuka dayalı liberalizmi, özgürlüğü son ölçüt olarak öneren Milton Friedman'ın ultra-liberalizmi ve devletin görevlerini asgari düzeye indiren bir doğal hukuk önerisinde bulunan Bastiat'nın ultra-liberalizmi. Hatta, Keynes'in düşünce yapısı da, sivil özgürlükleri (ve bazı kısıtlamalarla) ekonomik özgürlüğü külliyen kabul etmesi nedeniyle " liberal" diye adlandırılabilir..." Bunların yanında kitap, biçimsel açıdan, tarihsel bir anlatı içermez. Tam tersine, analiktiktir. Yani; artık gelişmiş bir hâle gelen Liberal öğretinin, kendi olgunluk dönemini temsil eden bir ya da birçok yazarda dile getirildiği şekliyle ele alınmasından; ve öğretinin mantık yapısının, çeşitli temel kavramların ve postulatlarının tutarlı bir bütün oluşturmak üzere birbirlerine katılış ve bağlanış tarzının incelenmesine dayalı bir anlatı vardır. Bastiat ve Turgot'un savundukları şeyleri birebir anlamasam da, geri kalan liberal düşüncenin temsilcilerini anladım, öyle sanıyorum. 8/10 veriyorum. Liberalizmin felsefi temellerini öğrenmek isteyenlere giriş niteliğinde olan bu eseri okumasını tavsiye ederim.