Papini'nin zekasına, insan zekasını ve insanlığı ironi ile ele almasına hayran kalmamak elde değil. Bitik Adam eserinden sonra burada da göze çarpan, bir büyük zeka ve yıllar sonrasına çığlığını bırakmak isteyen bir adam...
Neresi düş, neresi gerçek? Nerede başlıyor iyilik ya da insanlık? Kötülük toplumsal bir değer yargısından başka bir şey değil mi? Aşk görünür olmadığı haliyle nasıldır?
Bir çok soruyu düşündüren ama hiçbirine istediğimiz gibi bir cevap vermeyen/ verdirmeyen bir yazar Papini. Yaşarkenki huzursuzluğunu ve ruhsal belirsizliğini bize miras bırakmak istemiş. Yürekten okuyunca, Papini hedefine ulaşmış oluyor.
