Orta Zekâlılar Cenneti Livaneli'nin okuduğum 7. eseri oldu. Hepsinden çok bunu beğendim. Genel olarak roman okumayı sevsem de sevdiğim yazarların düşüncelerini okumak da hoşuma giden şeyler arasındadır. Çünkü böylelikle yazarla bir nevi muhabbet etme şansı yakalayabiliyorum. Ki bu da beni çok mutlu ediyor. Kitap 9 bölümden oluşuyor. İsimleri; "Kaideyi Bozan Bir Sanatçıdan, Orta Zekalılar Cenneti, Aşk Egoyu Yener, Deryadan Habersiz Mahiler, Barış Çığlığı, Kar Altında, Çocuk Ustalığı, Daüssıla, Sadelik ve İhtişam." Tüm bu bölümler de pek çok kendi başlığına sahip bölümlerden oluşuyor. Kitabın başında yayına hazırlayan kişinin (Zafer Köse) yazdığı bir önsöz bulunuyor. Çok hoş bir önsöz olduğunu söylemeliyim. Aslında bu önsözde çok açıklayıcı bir kısım vardı. Onu incelememe eklemek istiyorum. "Bu kitap, çok boyutlu bir sanatçının okuyarak, besteler yaparak, filmler çekerek, romanlar yazarak ve hepsini halkla iletişim halinde üreterek yaşarken birikmiş sözlerinin süzülmesinden oluşuyor. Ayrıca, bu ülkede yaşamanın; bu trafikte seyahat etmenin, bu televizyonları izlemenin, bu sokaklarda yürümenin izlerini taşıyor." Daha iyi anlatılamazdı! İçeriğinden bahsetmenin zor olduğunu düşünüyorum. Çünkü Livaneli yazarlardan kitaplara, ülkelerden çağlara bize çok farklı ve düşündürücü bir kitap sunuyor. Her bölümünde farklı düşüncelere uçuyoruz. O kadar çok kitap ve yazar ismi vardı ki bir süre sonra not almaya yetişememeye bile başladım. Dostoyevski, Flaubert veya Nazım Hikmet kitabın ortalarında dönüp duruyor. Hatta çok güzel bir kısmı vardı, onu da eklemeden duramayacağım. "Acaba"sı olmayan insanlar için bu dünyada hiçbir gizem yoktur. Ne doğum, ne ölüm, ne aşk, ne inanç, ne insan ruhunun karmaşıklığı... Onlar her şeyi bilirler. Bilmeyenler ise Montaigne, Dostoyevski, Einstein, Nietzsche, İbni Rüşd gibi kafası karışık insanlardır. (s.43) Çok samimi bir o kadar da ciddi bir eserdi. Bazen Livaneli bir kitabı yazarken neler yaşadığını anlatacak kadar samimi bir ortam oluşturuyor bazense tüm dünyayı eleştirecek kadar ciddi bir hale bürünüyor. Okumaktan, notlar almaktan ve de düşünmekten hiç sıkılmadım. Bitmesini istemeyeceğim eserler arasında olduğunu da söyleyebilirim. Başucu kitabı olup da arada açıp birkaç sayfa okuyacak tarzda bir kitaptı. Benim için de arada bir açıp okuyacak kitaplardan birisi oldu. Genel olarak Livaneli'nin kitaplarını zihnim dolu olduğunda okumayı seviyorum. Çünkü samimi oluyorlar ve zihni yormuyorlar. Yine böyle bir zamanda kitabı okumaya başlamıştım ama farklı bir türde olsa da okumak için duraksayacağım bir eser değildi. Livaneli bu kitabında her yerde başka karakterlerin arkasına sakladığı ruhunu gözler önüne sermiş. Çok da iyi yapmış. Kitabın ortalarında gidip de Livaneli'yle muhabbet etme isteğiyle doldum. (Sevdiğim yaşayan tek yazar olma özelliği Livaneli'ye olan sevgimi kesinlikle çoğaltıyor!) Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum. Livaneli'yle tanışmak için de çok iyi bir eser olduğunu düşünüyorum. Hali hazırda tanıyanlar için de güzel bir öneri olduğuna inanıyorum. Bu konuda hiçbir fikrim olmasa da Livaneli'nin başka böyle eserleri olması açıkçası beni mutlu ederdi. Onunla hikâyelerin dışında buluşmak keyifli bir deneyimdi. Galiba bu kitabı ilk kez okuyacak olanları birazcık kıskanabilirim. Umarım kitabı beğenirsiniz! Herkese sevgilerimle!

Orta Zekâlılar CennetiZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 20205,4bin okunma

·

735 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül