Nilgün Marmara
Mezar
Tükenirdi monolog
Kaçarken içine düştüğüm kara toplum
Big bang sonrası büyük yalnızlık bilinmeyeni
Saçlarında titreyen iblisler karartırken güneşi
Üstüste gömülürken
Saydam yaşamlar
Bir yankı duyulurdu hiç’likten
Bütün yalnızlıklarınızın ilenci
Korusun çoğulluklarınızı
Cinnet koyun erdemin adını
Maskelerinizi kuşanıp yalanlarınızı çoğaltın
Hepiniz mezarısınız kendinizin…
·
422 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.