Dostlarım hırsızlar, yankesiciler, esrarkeşlerdi.
Yeni Cami'de Arnavut İsa’nın kahvesinde gece işçileri (hırsızlar), dızdızcılar (dolandırıcılar), mantarcılar (düzenbazlar) arasında yattığım zamanlar, hayatımın mutlu zamanlarıydı. Orada efsanevî bir hayat sürdüm.
Bir padişah, bir derebeyi gibi yaşadım. Rakımı, meze mi, esrarımı hep bu adamlar sağlıyorlardı. Çalıyorlar, çırpınıyorlar, bana bakıyorlardı. Ya ben onlara ne yapıyordum, hiç... Birkaç taksim, işte o kadar.
Sayfa 28 - Özgür Yayınları
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.