Çaresizliği sonuna kadar hissettiğim bir kitap oldu.Gogol’un bu kitabında toplumda pek sevilmemiş kişilerin bile insanların ikiyüzlülüğü sebebiyle sevilebileceğini,insanların ne denli acımasız ve duyarsızlaşabileceğini,insanların duruma göre kolayca şekil alabileceğini,gerektiği zaman da kolayca yine eski masum duygularına geri dönebileceğini görebiliyoruz.Bu kadar kısa bir kitabın beni bu kadar etileyebileceğini düşünmemiştim.Kanımca mutlaka okunmalı.