Hüsrev- Allah var mı?
Osman- (Korkmuş, incinmiş) Elbette var, elbette var.
Hüstev- Göster öyleyse!
Osman- Gösteremem. Fakat var.
Hüsrev- Osman! Ben de gösteremem. Fakat bence de var. Sorsana niçin diye?
Osman- (Hıçkırıklı) Niçin efendim?
Hüsrev- Görünmediği için. Görünen şeylerden olmadığı için.