Yazı Atölyelerinin Yazmaya Katkısı Nedir?
Yazı atölyelerinin (Yaratıcı yazarlık, yazarlık, roman, öykü atölyeleri vb.) kurmaca metin (roman, öykü, oyun) yazmaya katkıları nedir sorusu atölyelerin artmasıyla yıllardır süregelen bir soru aslında. En temel sorulardan biri de buralardan yazar çıkıyor mu acaba ifadesidir.
J.D. Salinger 1939 yılında Columbia Üniversitesi'nde akşamları yazarlık atölyesi düzenleyen Story dergisinin editörü Whitt Burnett'ın derslerine katılmıştır. Burnett'ın ifadesiyle başlangıçta sönük bir katılımcıyken daha sonra açılmış ve ardı ardına öyküler yazmıştır. Sonrasıysa Whit Burnett'ın rehberliğinde onun meşhur eseri Çavdar Tarlasında Çocuklar kitabına giden yoldur. Tabii ki bu yola girmeden önce Salinger pek çok öyküyü kaleme almış ve dönemin önemli edebiyat dergilerinde bunlar yayımlanmıştır.
Bu yaşantıdan da görebileceğimiz gibi yukarıda çeşitli adlarla isimlendirilen atölyelerden yazarlar çıkabilmektedir. Atölyelerin temel amacı katılımcılara bir şey öğretmekten çok tıpkı Salinger'ın yaşadığı gibi kişide baraj kapaklarının açılmasıdır. Zihindeki yazmayı engelleyen unsurlar atölye vasıtasıyla ortadan kalktığında geriye kişinin yazma azmi belirleyici olmaktadır. Yazma yeteneği insanları bir noktaya kadar taşırken sonrası atölyenin rehberliğiyle birlikte kişinin çabası, bolca okuması, yazma pratiğini hiç bırakmaması ve belki de en önemlisi vazgeçmemesidir.
Yazı atölyelerinin yazmaya katkısını anlattığım videoyu izlemek için: youtu.be/r3JIFSw0Yyo
··
699 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.