Okuduğum en lezzetli metinlerden. Türk şiirinin yaşayan en büyük ismi İsmet Özel'in yazmayı kendine bir vazife olarak görmeye başlaması aslında Tahrir Vazifeleri. Bu da ilk kitabı. Sen Ve Ben isimli ilk bölümde Özel bu yazıları yazma sebebini ve insan olmaya değinir. Sağlam bir başlangıç. İkinci bölüm İkimizin Arasındaki Melek'te Eliot'un şiiri üzerinden anlamayı ve anlaşılmayı işliyor. Üçüncü bölüm olan Nedir Bu Tahrir Vazifeleri? bölümünde üç alt bölüm içinde biz Özel'in şiirden düzyazıya geçişini görüyoruz, ve kitabın en güzel paragrafı da burada: "Düşkırıklığı dediğim zaman eskilerin "sükût-i hayâl" dedikleri şeyi kastetmiyorum. Hayal kurmakla başım hiç hoş değildir. Gelecekten beklediği nelerse onları kafada keyfince şekillendirip sonra onlara uymayan durumlarla karşılaşınca hayalleri yıkılan kimselerden değilim. Güvendiğim dağlara kar yağmış falan değil. Derinden bir düşkırıklığı benimkisi. Geçen her gecenin leyle-i kadr, karşılaştığım her kişinin Hızır olmadığını anladığım zaman kırılıyorum. Böylece kırılan bir düş haline dönüştüğümü görüyorum. Evet, bizzat kendim bir düşkırıklığıyım, kırık bir rüyayım ben. Ve hepimiz öyleyiz. We are such stuff as dreams are made on." Doğru ve Yanlış isimli bölümde doğrunun ne olduğuna değinir ve ilginç bir analoji kurar: "Bizim dilimizde, Türkçede doğru doğuru'dur; yanlış ise yanılış. Gerek kâinatın düzeninde, çekip çevrilişinde ve gerekse toplumun biçim alışında, işleyişinde doğurucu olan, verimli, üretken, bereketli olanı doğru sayıyoruz veya saymamız gerekiyor. Doğru demek hayatın savunulması demektir. Buna karşılık yanlış bir bütün olarak tabiatı ve toplumu asıl doğrultusunda seyretmekten alıkoyma, onu yana çekme, yan'lılaştırarak yolundan saptırmadır. Dünya hayatı dediğimiz oyunda yananlar yanılışa uğrayanlardır." Acaba Ben Kendim Miyim bölümünde Allah'a ve hakikate getirir sözü, Olduğun Yerden Başla bölümünde bir Müslümanın görevlerinden olan başlamayı alır ve bir sonraki ve son bölümde anlaşılmak üzerine konuşur. Ve kitap şu paragraf ile biter. "İnsanla ilgili hiç bir hususta mutlakıyetçi olmamanın yararına inanıyorum. Mutlak manâda niçin anlaşacakmışız? Kullandığımız dil mükemmel değil, onu kullanan bizler mükemmel değiliz. Buradan mükemmel bir iletişim beklemek kadar acaib şey olur mu? Bir insanın anlaşılmayışı onu yalnızlığa itebilir. Ama aynı yalnızlık tamamen anlaşılma sonucu da doğar. Tamamen anlaşılmak, anlayanın anlaşılanda anlaşılmaya değer bir şey bulmamasına varır çünkü." Diğer risaleleri de okuyacağım, zaten oldukça kısa hepsi. İsmet Özel bayıldığım bir isim. 9/10

Tahrir Vazifeleri 1İsmet Özel · Çıdam Yayınları · 19921,172 okunma

·

328 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.