Okurken, hemen her sayfasında, yüzümdeki tebessüm ile "imdaaaat" diye bağırasım geldi. -yazar güldüğümü resmen görüp gülmeyin uyarısı yapıyordu :) - Gülüyordum, çünkü merak ettiğim bir konuyu keşfediyordum. "benimle aynı düşünen birileri daha varmış" hissinin tarifsiz mutluluğunu yaşıyordum. İmdat çığlığım ise, aydınlanma denizine düşmüş olmamdandı. . İçeriğini tek tek yazmam mümkün değil, bu kitabın nasıl özeti olur, nasıl incelemesi yazılır bilmiyorum. Zaten incelemelerim hep kendime yönelik. O sebepten açıp okuduğumda, anımsamak için şu paragrafı bırakıyorum ; Hayatıma kaç insan girmişse, her birine göre bambaşka bir caze var. Fakat ben hiçbiri değilim. Aynı zamanda hepsiyim de. Dış görünüşüm beni yansıtmadığı gibi, beni yansıtacak hiçbir görünüş yok yeryüzünde. Ben en başta kendime yabancıyken, başka bir insanın "seni tanıyorum" sözünden daha komik bir şey olamaz. . "Hadi bana bir kitap öner, bitirdikten sonra 10 dk ben ne okudum? Dediğin türden" diye yazmıştım eseri öneren kişiye. Değil 10 dk, 24 saatimi, belki daha fazlasını verebilirim. Kitabı tavsiye eden arkadaşa sonsuz teşekkürlerimle...

Biri, Hiçbiri, BinlercesiLuigi Pirandello · Aylak Adam Yayınları · 20184,148 okunma

·

487 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Caze