Yenişehir’de Bir Öğle Vakti, lineer işleyen, klasik romanlardan değil. Yani, yazarın amacı birbirini izleyen, belli bir mantık ve kronoloji takip eden ve sonunda bir sonuca bağlanacak olaylar bütünü anlatmak değil. Bir olaylar bütününden ziyade, bir durumlar bütünü anlatarak ve insan portreleri çizerek bir memleket manzarası ortaya çıkarıyor yazar. Bunu ilk birkaç pasajı okuduğunuzda fark ediyorsunuz. Ama o ne memleket manzarasıdır öyle. Tüm roman kişileri kanlı canlı, uzansan dokunacağın gerçeklikte ve 48 yıl önce yazılmasına rağmen neredeyse güncel. Ben Sevgi Soysal’ın daha önce Şafak romanını okumuş ve ziyadesiyle beğenmiştim. Şafak, 12 Mart Muhtırası sonrasındaki siyasal, toplumsal olayları anlatan tam anlamıyla toplumcu-gerçekçi bir roman örneğidir. Şafak’tan iki sene önce yazılmış YBÖV ise daha çok postmodern bir romandır. Hem roman işleyişindeki farklılıklar hem de toplumcu bir söylemden ziyade ironik bir dil tutturmasıyla bu şekilde kategorize etmek daha doğru olacaktır. Ankara Yenişehir’de bir öğle vaktinde bir “kavak”ın yıkılışını seyretmek için toplanmış kalabalığın içinden birbiriyle bir şekilde yolu kesişmiş olan insanların hikâyeleri anlatılır romanda. (Soysal, ünlü Meksikalı yönetmen İnarritu’dan çok önce, onun meşhur kesişen hikâyeler tekniğini bu romanda kullanmıştır.) Yıkılmakta olan kavak da aslında bir metafordur. Herkesi dibe çeken ve birbirine düşman eden sistemin kendisinden başkası değildir o “kavak”. Ama bu sistemde kavaklar bitmez ve o yıkılacak kavakların altında da korkarım hep garibanlar kalacaktır. Velhasılı Soysal’ın romanı Türk edebiyatı içinde mutlaka okunması gereken özgün eserlerden biri. Soysal, çok genç yaşta kaybettiklerimizden biri. Daha uzun yaşasaydı kim bilir daha neler yazacaktı.

Yenişehir'de Bir Öğle VaktiSevgi Soysal · İletişim Yayınları · 20122,214 okunma

··

652 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gorki Okuryazar