Gönderi

Kedim bu evin, bu bahçenin ruhu. Her köşesine, her kovuğuna uyması şaşkınlık verici. İsteyerek ortadan yok olup tümden bulunmaz kalabilir. Sonra, birdenbire, gene ortadadır, kendisine "Peki, ama neredeydin?" diye sorduğum zaman da her şeyiyle, "Ben mi? Yerimden kımıldamadım!" diye yanıtlar. Üstuyum kavramını yaratmalıydı onun için, çünkü başka yere götürülmeye kalkılacak oldu mu en yürek parçalayıcı mutsuzluk görüntüsünü sunar. Bir kedi için, yolculuk düzeltilmesi olanaksız bir yıkımdır. Bir göç dünyanın sonudur. Bana gece gündüz verdiği saltık oturganlık dersini öyle iyi anlarım ki! Burada tümden kök salışı öyle büyüler ki beni!
·
227 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.