Gülmeyi Gazipaşa'da bıraktım, coşkuyu Ziyapaşa'da, aşkı Barajyolu'nda.
Taşköprü kadar yorgun, Tepebağ kadar yıkık, otogar kadar vedalara alışık, 5 Ocak Stadı kadar cefakar...
Adana gibiyim; uzaktan ışıl ışıl ama aslında yorgun ve her şeye rağmen Büyüksaat gibi dimdik ayakta.