Ah, güller...
Dış görünüşü için arkadaşlık edecek olanlarla işi olamazdı. Zaten yalnızlığından memnundu. Kimseyle arkadaşlık kurmaya zamanı da yoktu. Düşünceleriyle boğuşurken sanki korumaya alırmış gibi kendine çektiği ve kollarıyla sardığı dizlerine çenesini dayadı. Dalgın dalgın etrafı seyrederken aniden önüne düşen kırmızı gülün varlığıyla irkildi.
“Gülün güzelliği sana eş değer değil ama dikenlerinizin benzer olması manidar.”
Sayfa 49 - Parola YayınlarıKitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.