Sesini ilk kez duyduğum o gün, seni ilk kez gördüğüm o saat şimdi tüm canlılığıyla gözlerimin önünde, yüzün bir kitap gibiydi, okunabilirdi; sıcakkanlı ve çabuk unutan, kendini veren ve sadece özgürken nefes alabilen.
Hayatımda ilk defa yansımama bakıyor gibiydim, birinin de beni görebileceğini düşündüm. Bir başka kişinin yerine geçmesem bile, senin beni sevebileceğini hissediyordum.
Ve sonra belirsizliği ile kaldı her şey,
Birbirimize dokunmadan ama yine de hissederek, arzulayarak ama ulaşamadan…
Belki bir rüyada belki bir hikayede; biz yürüdükçe karanlık sokaklar açılıyor biz yürüdükçe kaldırımlar aydınlanıyormuşcasına...
Şimdi seni bir defa daha olsun görmek, yalnızca bir defa sana rastlamak, yalnızca bir defa bakışlarımla uzaktan olsun yüzünü kucaklayabilmek isterdim.
Seni her zaman ve şimdi, hala kimsen o halinle hatırlayacağım.
··
335 görüntüleme
Sizmi yazdınız
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.