Hayatlarının son safhasında sevgiye ve ilgiye fazlasiyla ihtiyacı olan çoğunluğu yaşlı ve kanser hastası olan insanlara ırk,din,dil gözetmeden sadece insan olarak bakan ve gönüllü olarak yaptığı bu hizmeti de sevgiyle yapan yazarın, Gerçek hikayeleridir. Onların kalplerine nasıl dokunduğunun hikâyesidir. Edebi bir eserden ziyade insanlık dersi veren bu eserde yirmi altı ayrı hayatın son demlerine şahitlik edeceksiniz. " O gün odalarına girdiğimde kararımı çoktan vermiştim. Aynı odada yatan Gitta`nın avucunda bir haç, Nebiye`nin elinde ise annesinden hatıra kalan kahverengi tesbihi vardı. Her biri inançları doğrultusunda dua ediyorlardı. Sonsuzluk yolculuğuna çıkacak olan iki güzel insanın bu görüntüleri, zihnime bir çivi gibi saplanmıştı. O gün bu gündür bu görüntüyü aklımdan bir türlü çıkaramadım. Ve anladım ki neye inanırsak inanalım, neye taparsak tapalım, bu yolculuğa hepimiz er ya da geç, aynı yoldan geçerek gideceğiz. Korkularımızla, acabalarımızla, keşkelerimizle, iyi ki var dediklerimizle ve her şeyden önemlisi tüm hayal kırıklıklarımızla... Yolculuk saati gelmeden önce yapmak istediğiniz hiçbir şeyi ertelemeyin."

Kelebeğin ÖmrüSevda Akyol Baştımar · Yeni Anadolu · 04 okunma

·

63 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Varvara Alekseyevna