"Kalecinin sarılacak kimsesi yok. O kollarını yalnız başına havaya kaldırıyor, etrafa öpücükler yolluyor, ama takım arkadaşlarıyla beraber kutlama yapmanın tadına varamıyor ve hem kendisini hem de stattakileri kutlamaların bir parçası olduğuna ikna etmeye çalışıyor. Bir yandan yalnız başına sevinirken, bir yandan da takımın kutlamalarının bir parçası olmadığı için hüsran duyuyor.
Sayfa 132 - Tim Parks,İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.