"Napolyon Boneparte, yıkılmış kale duvarının önünde heybetleriyle duran Türk askerine baktı, kısık bir sesle mırıldandı. - Bu asker benim emrimde olsa, dünyada fethetmedik ülke bırakmam!
"Boneparte kafasını tekrar İskenderiye'ye çevirdi. Kendi kendine mırıldandı. Ey talih bir ihtiyarı mı önümden çekemedin, oysa ben neler yapmayı
