Gönderi

Öyle, ansızın kaybolmuştu atlar.Birileri “Öldüler.” diyordu. Sen ‘“Gittiler.” diyordun. Zaten hiçbir zaman acımasız değildin. Bir umut mutlaka olurdu senin sözünde. O atlar, bir gün geri döneceklerdi. Tıpkı senin gibi gitmişlerdi. Fakat sen dönmeyecektin! Ya atlar da dönmezlerse? Yelelerinde muradımın asılı gittiği atları yalnız düşlerimde mi görecektim?
erdem yayınevi
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.