TOPRAK AĞLAR MI? AĞLIYOR İŞTE! Toprak dile geliyor ve şöyle diyor Tolunay'a: "Sen insansın, sen anlat!" Ve bir insan olarak ne güzel anlatıyor Aytmatov güneşin doğuşunu. Doğan güneşin altında, ağaçların altında; doğan sevgilerin, altın başakların izlerini. Toprak ile doğup büyüyen insanlığı; karşılıksız veren, seven, koruyan toprağa rağmen, nankör insanlığı yazmış Aytmatov hem de toprağın dilinden. Ben doğanın yerine konuşabilen daha iyi bir yazar görebileceğimi sanmıyorum. Bu kitap Tolunay ile Toprağın, sadece ikisinin katıldığı bir anma törenidir "Taa en başından hatırlamalıyım" der Tolunay " Hiçbir şey katmamalı, Hiç bir şey atlamamalıyım" Neyi hatırlayacaktı Tolunay? Kimdi Tolunay? Doğanın; sevgili, vefakâr anasıydı. Toprağa zarar vermeden yaşamanın verdiği iç ferahlığı, kendisini koca bir çınara dönüştürmüş bir anaydı. Tarlalarda büyüyen, insanın ancak ektiğini biçeceğini yine topraktan öğrenen, yıldızlardan hayal kurmayı, ağaçlardan sevmeyi, vermeyi öğrenen bir ana. Doğayı okuyan ve asla ihanet etmeyen bir ana. Yaşadığı çağa kurban giden bir ana.. Çağları kirleten, hangi çağda yaşarsa yaşasın zulmeden, açgözlü, doymak bilmeyen, arzularını gerçekleştirmek için tüm canlıların mutluluğunu ezen insan. Hayvandan da öte insan. Lâkin yine aynı insan aynı kainatın en üstün, en duygulu, en sevecen, en şefkatli varlığı. Melekten de üstün insan. "Sen hangisisin diye soruyor" Aytmatov "Biz hangisiyiz" diye bakıyorum etrafıma. Uzaklarda katledilen müslümanların "ahh"larını duyumsuyor, günlerdir yangın yerine çevrilen Türkiyemi izleyip karar vermeye çalışıyorum. Nefret edesim geliyor, sonra Tolganay'dan umut etmeyi öğreniyorum. Eline kalemi aldığın için teşekkür ediyorum Cengiz Aytmatov. İnsanın ve toprağın isyanlarını dile getirdiğin için teşekkürler.

Toprak AnaCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202261,6bin okunma

·

322 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ümmügülsüm