Hep daha fazlasını istedim. Gelirken unutacağımı biliyordum. Hissisleşecektim. Kitaplar yazdım, anlaşmalar yaptım. Sözümü tutup yeniden geleceğimi umut ettim.
Beni benden alan başka ruhlar geldi yanıma. Kendime yabancılaştım. Bir parçam ağlayarak günlerce yazdığım kitabı okuyordu. Başka bir parçam. Yazdığım tüm kuralları ayağının altına alıp yüz çevirdi benden.
Anlaşmam gereği fazlasını anlatamadım.
Hep '' bir kere'' fırsat verdikleri kötülük birer birer sildi beni içlerinden.
İzlerken kahroldum, ağladım, bağırdım. Durduramadım.
Olmadı, teker teker yok olmaya yüz tuttular.
Orda işte kurbanlık bir koyun gibi işte ordasınız bir ağacın yanında etrafı küçücük ince çiftlerle çevrili, ne kadar büyük bedeniniz neden hareket etmiyorsunuz da yayılmış yatıyorsunuz, sizler olduğunuzdan çok daha fazlasıydınız neden bu kadar uyuştunuz. Boynunuza bağlanmış bu kıl kadar ince ipi bile görmüyorsunuz. Bekliyorsunuz esasında yok olurken ilmek ilmek dokunmuş bedeniniz, yeni bir benlik yaratılıyor sizden uzak ki size yaklaştırılarak, bu yüzden mi yadırgamıyorsunuz?
·
102 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.