Ard-arda günlərdi ki yalnız Agatha oxuyuram. Dedektif janra bir müddət ara verib sonra yenidən qayıtmağı sevirəm. Yenə uzun (2 ay) aradan sonra qayıtdım. Agathanın hələ oxumalı olduğum bir neçə əsəri qalıb. "Beş donuz balası"nı sevdim amma ondan sonra "Rocer Ekroydun Qətli" mənə biraz sönük gəldi. Elə ən başında qatilin kim olduğunu sezmişdim. Oxuyarkən əsər elə təsurat yaratdıki sanki yazar çox da can yandırmadan yazıb bu əsərini. Qatilin kimliyini oxucudan gizlətməyə cəhd etməyib. Yenə də bir neçə saata oxuyub bitirdim əsəri.
