Bilinmeyen bir kadının mektubu, Zweig'in "Satranç"ve "Amok Kosucusu" eserlerinden sonra okuduğum üçüncü kitabı oldu ve yine hayran kaldım....her okuduğum kitapta bir kez daha büyüleniyorum....Kısacık kitaplara sonsuz duyguları ve birçok yaşamı sigdirabilen bir yazar ....Etkilenmemek mümkün değil....Bir kadın bir erkeği ne kadar sevebilir,nasıl sevebilir sorularının cevabı bu kitaptır...Fedakarlık,karşılıksız aşk....kadının mektupta sıkça kullandığı "sen beni hiç tanimadin ki" cümlesinde içim acıdı...Aşkın böylesine naif ve ince anlatılması çok etkileyici idi....Daha ne diyebilirim bilmiyorum.....çok beğendim çok....
