Azîz sevgilim
Hasretlik guslüne girdim üzerim sensizlik kokar diye
Leyla kalbim, Mecnun beynim; hangi birine laf geçireyim?
Gözlerim kalbimle bambaşka sıla bağlamında
Azîz sevgilim
Sokakların işgal altında geçmediğinden ötürü
Yapraklar, güller soldu bir gidip bin gelemeyip öpmedikten sonra
Azîz sevgilim kalbim Leyla beynim virane Mecnun
Ömür Behlûl, İstanbul Firavun'un tohumu
Sokaktaki üstü yırtık yetimden ne farkım var?
Azîz sevgilim
Dilim telâffuz edemiyor, kalbim ağırlaştı bu âşktan
Ayılamadığım tatlı bir rüyanın ölüm uykusundayım
Her günah affedilirde seni sevmeyene hangi cehennem köşesi
Seni doyuncak öpmeyene hangi sofra helâli hoş ki zarar ziyan...
Bu iki kol kavuşamadı diye bu memleket ancak bana gardiyan
Gel kurban olduğum
Yanlış girdiğim sokakların apartmanlarında balkonlardan bana el salla
Nereye bakarsam attığın öpücüklerle salyalarından şiirler aksın
Kalemler bir günde sitem etmesin kokuşmuş çöl bedevisi gibi
Hızır'ı koluna taktığın gibi Mevlâna kıysın nikâhımızı
Gel Yunus Emre' nin bir güzel sözüyle
Âşk Allah'ın nefesi ulaşıncaya dek...
Diller susup gözlerin gözlerinle sarhoşluğu
Beni benden alan budur kahverenginin esrarında
Bulutlar, gökyüzü mecburdur kokunu sineme vurmaya
Gel beni al bu zalim şehirden...
Şu esen rüzgarlara nefesimi emanet ettim
Bulurlarsa seni konsunlar bal dudaklarına
Ben öpemedim ümitlerim de senin koynunda
Saçların sabahları koynuna dolanıncaya doğru
Ağzın susuzluktan kuruduğunda
Bir o kadar da senden senin olmaya talibim...
Ben niye dudağımı kaşırken seni hissederim?
Dua ettiğimde avucumda kahverengi gözlerin
Saçlarımın tellerinde buram buram nefesin
Burnumun direğinde medcezir özlemin
Birde becerebilsem türküler olur bitirim
Uzaktan düzgün görünürüm de ben bayağı tutkunum...
Âşk Cebrail'in cendeğine* yapıştı
Çayıma kattım da endamını öyle demledim
Sükûtuma seni gizledim gel bul kendini gamzende
Dudağımın en ücra köşelerinden kalbime aktın
Bedenim, damarlarım, bütünlüğün sende dilan**
Ne varsa bu dünyada cennetten düşme hepsi şahidim
Ey sevgililerin en şifalı bakışlısı
Güldüğünde ölüm bitti kahkahalarına mazharım
Sevgilim, canparem, hayalinin neşesi, gündüzümün gecesi
Bir âşk sağımda bir meşk solumda
Ümitlerim caddelerinde garip dilenci
Çehrem, dilrubam, kulağımın yankısı, bin bir tanem...
Benim azîz sevgilim, karıcığım, hürriyetim
Elimi sineme koydum dedi ki illâ sen
Fikrimin fikrinin Ferhat'ı, benliğim senliğin dermanı
Benim azîz ruhlu sevgilim, karıcığım, hüviyetim
Ömrüm kahverengi, sarhoşluk benden geçti
Yarımım senden tamam, bütünüm senden bitti..
* Cendek: Azerice omuz demektir
** Dilan: Kürtçe düğün eğlencesi, şenlik demektir.
Aykut Barış Çelik