Okuduğum ilk Nihan Kaya kitabı. Muhtemelen de son olacak. İyi ya da kötü olmasıyla da alakalı değil. Bana hitap etmeyen bir üslubu var. Belki bunu açmak gerekecek. " Çocukları merkeze alıp , onların kendilerinin başlı başına bir birey olduğu" fikrini temel alan bir kitap. Ancak oldukça yüzeysel yazılmış ve bazı yerlerde "bence" tehlikeli vurgular yapmış. Örneğin "var olan her şey güzeldir." Neye göre ? Kime göre ? açıklama ihtiyacı hissetmemiş. Hissettiğin her şey güzeldir, sen her zaman her halinle güzelsin diyip geçmiş. Bizde kendisini okuyup geçiyoruz. Hayırlı günler Nihan Hanım.
