Platon’un Formlar teorisinin en ünlü eleştirmeni, kategoriler teorisini büyük ölçüde ona mukabele etmek üzere tasarlamış olan Aristoteles oldu. Bu öğretiye göre, “varlıktan birçok şekilde” söz edilir: Bireysel atlar benzeri şeylerin var oldukları söylenebilir, ama bir at olma veya tepetaklak olma diye bir şeyin var olduğu da söylenebilir. İfadeler çeşitli başlıklar altında sınıflanabilirler: Yüklemler tözleri (örneğin, “insan” ya da “at”ı), nitelikleri (söz gelimi “beyaz”ı), ilişkileri (örneğin, “-den büyük- tür"ü), niceliği (söz gelimi, “3 metre uzun”u), zamanı (örneğin, “geçen sene”yi) gösterir -Aristoteles, bazen on, bazen de sekiz kategorilik bir liste yapmıştır. Bir yüklemin sahip olduğu varlık türü, bununla birlikte, bireysel bir tözün, tikel bir insan, veya tikel bir atm varlığıyla karşılaştırıldığında, yalnızca ikinci dereceden bir varlığa sahiptir. İlk anlamda varolan şeyler bu türden şeyler olup, başka varlık türlerinin varoluşu, onların varoluşuna bağlıdır. Veya, bunu pek de Aristotelesçi olmayan terimlerle ifade edecek olursak, birinci dereceden tözler tek somut varolanlardır; bir özel ismin taşıyıcısı olan Sokrates, insanlığın veya aklığın ya da daha büyük olmanın varolmadığı bir biçimde varolur.
İkinciler gerçekte, soyutlamalardan daha fazla hiçbir şey değildirler ve bu olgunun göz ardı edilmesinden, hiçbir şey değil, fakat sadece karışıklık doğabilir.
Sayfa 27
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.