Mutluluktan delirmek diye son gunlerde bir söz duymuştum. Ama insan mutluluktan havalara uçardi o havaya uçmayı kafa olarakta uçmak anladık herhalde artık. Evet bu kitap mutluluktan deliren bir adamın ve onu bu sıkıntıdan kurtarmaya çalışan dostunun hikâyesi... Kitabın özünü kendi içindeki cümle ile anlatayım; "sen mutlusun diye herkesin, birdenbire mutluluğa boğulmasını istiyorsun. tek başına mutlu olmak sana azap veriyor, zor geliyor! bu mutluluğu son zerresine kadar hak etmiş olmak için, belki de vicdanını rahatlatmak için didinmeye başlıyor, kendini yiyip bitiriyorsun! çabanı, becerini, işte ne bileyim, senin sözlerinle kadirşinaslığını göstermen gerektiğinde aniden başarısızlığa uğrayacaksın diye nasıl kendine eziyet etmeye hazır olduğunu görüyorum." Bu cümleleri 20 li yaşlarda Dostoyevski yazmış. İlk romanlarından birisi... O günlerden zaten gösteriyor büyük bir yazar olacağını. Dostoyevski kitapları kendinden izler taşır derler. Sürgün edilen,hapse atılan,kumarbaz olan,borç batağına batan bir adamın romanı yani. Bu kişi böyle bir konuyu kendi içinde ancak bu kadar icsellestirebilir ve yazar diyorum. O kişi de Dostoyevski olur zaten. Bir birinden ayrılmayan iki sadık dost, Arkadi İvanoviç ve Vasya Şumkof ikisi de memur bir evde gecinip duruyorlar. Bir gün Vasya arkadaşına nişanlandığını söyler ivanoviç şaşırir ama çok mutlu olur Vasyanin bu nisanlandiktan sonra ki mutluluğuna. Bu mutluluğu kaldıramayan genç adam, arkadaşın yardımlarına rağmen kendini kaybedip deliriyor. Yani kitap da açıkça Dotoyevski mutluluğu kaldıramayan bir gencin hazin öyküsünü anlatıyor... İnsan son derece mutluyken nasıl olur da intihara suruklenebilirdi ki? Bu yufka yüreklilik biraz da temiz saf kalbi temsil ediyor bu kişinin karakterini su sözlerden çıkarabiliyorsunuz; "...Mutlu bir adam ne demektir bilir misiniz baylar? Göreceksiniz... Sevincimden kendimi gözü kapalı, felaketin kucağına attım. Göz göre göre batağın içine daldım! Ama ne kötü huyum vardır ya! Varımı yoğumu soyup alırlar, ben de tutar, geri kalanını gönülden bağışlarım! Dahasını söyleyeyim: Herif bana bir tokat atar, ben öbür yanağımı çeviririm; bir köpeğe yaptıkları gibi bana bir yemlik uzatırlar, ben de herkesi kucaklamak için atılırım. Şimdi de öyle değil mi ya: Siz benimle alay ediyorsunuz, aranızda fısıldaşıyorsunuz." Hepinizin rahatlıkla okuyacabilecegi akıcı ve farklı bir konuyu ele almış bir roman. Nerde bir Dostoyevski kitabı görseniz hemen okuyun diyerek iyi okumalar diliyorum

Yufka YürekFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 20114,011 okunma

··

1.676 görüntüleme

Hatice

@hatceelw_ ·

31 Ekim 2023 15:12

okuduğum en iyi incelemelerdendi...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.