Bir kere daha savaştan nefret ettiğini anladı. Kaybolan, ölen insanlar için, yüreği dağlı anne babalar için, çöken devletler, parçalanan vatanlar için savaştan tiksinmekte olduğunu derin derin hissetti. Hâlbuki kendisi savaşın içindeydi; vuruyor, hatta öldürüyordu. Bundan sonra da vuracak, öldürecekti. Bunu ancak kendi vatanı tehlikede olduğu için yapıyordu. Bir de devlete inanma inancı, yasalara duyduğu saygı, belki de emsalinden geri kalmama duygusu kendisini savaş içinde adam öldürmeye sevketmiş olabilirdi. Ayrıca bu davranışta ölmemek için öldürmek de gizliydi..
Sayfa 284 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.