İçimizdeki şeytan kitabı Sabahattin Ali'nin romanlarından en son okuduğum eseridir. Bir kuyucakli Yusuf yada kürk mantolu Madonna gibi bir tesir bırakmadı bende ama gerçekten bu kitabında okumaya değer bir kitap heleki kitabın üçte birini okuduktan sonra elinden bırakamıyorsun bu şaheseri.birde kitapta dikkatimi çeken diğer nokta hitap şekli. Çok hoşuma gitti vesselam, iki gözüm, azizim gibi hitaplar. Ömer ve Macide. İkisinin birbirine karşı yüreklerinden daha büyük bir yer açmasi. Eserin büyük bir bölümü Ömer'in macideye olan o buhranlı aşkını anlatmaktadır. Onsuz yaşayamadığını fakat onsuz iken daha kendi gibi yaşadığı bir sorunsal. Ömer'in macideye karşı çok hatası olur lakin kendi iç muhasebesi hep suçu üçüncü kişiye yükler. Üçüncü kişi insanın içindeki şeytandır. Yani Ömer'in içindeki şeytan. Herşeyin sebebi o herşeyin bütün hatalarının sebebi.tabi bu Ömer'e göre öyle.kitabin sonunda Ömer içindeki şeytani öldürür ve kabahatin aslında üçüncü kişide değil bizzahati Ömerdedir. Öznenin ta kendisidir kabahat. Bunu anlayan Ömer macide ile ayrılır ve ikisi bambaşka hayatlara savrulurlar. Macide'nin dediği gibi ben sana rehber değil ancak yoldaş olabilirdim fakat yolu ikimiz de bilmiyorduk ve birbirimize yük olmaktan birbirimizi kırmaktan başka bir şey elimizden gelmiyordu. evet biz hatalarımızi hep üçüncü kişiye atmak gibi bir trend edinmişiz fakat Ömer gibi içimizdeki şeytana değil dışımızdaki bir nesneye yüklüyor çağın insanı. Ya topluma ya bir özneye ve yahut bir nesneye. Böylelikle sorunları büyütmekten başka bir şey yapmış olamıyoruz. Sorunun inini göremiyoruz çünkü kabahati kendimizde bir türlü bulamıyoruz.

İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2019172,2bin okunma

·

498 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emrah Korkut