Nora Roberts'ın Eve Dallas serisine bayıldığımı yaptığım yorumlarda sıkça belirtmiştim. Serinin diğer kitapları henüz ülkemize gelmediği için şu an dört gözle bekleme modundayım ve bu süreci Roberts'ın yazdığı diğer romanlardan elime geçenleri okumakla geçireyim dedim. Ama ne yazık ki hata ettiğimi üçüncü romanla en sonunda anladım. Yazarın değişik tarzlar deneme sürecinin sonuçları olan romanlar (Kara Cadı, Gölge Büyüsü, Gece Vardiyası) arayışının yansımalarını içeriyor en başta. Eve Dallas serisinde, yazarın kendisini kahramanlarıyla özdeşleştirmek ve hikayesinin demlenmesini sağlayabilmek için aylar (belki de yıllar) boyu süren imkana sahip olması meyvesini çok güzel vermişti. Belki de Roberts'ın sadece uzun soluklu seriler yazması gerekiyor. Bu romanda olaylara balıklama dalmanın sersemliğine, karakterler daha oturmadan kendinizi delicesine bir aşkın içinde buluvermenin şaşkınlığı ekleniyor. O her bakımdan şahsına münhasır dört dörtlük erkek kahramanın (Boyd Fletcher) hangi ara Roberts'ın artık tarzı halini almış arızalı karakterlerinden birisi olan Cilla O'Roarke'a deli divane aşık olduğunu hala aklım kesmedi bir türlü. Tüm bunlardan anlayacağınız üzere bir Harlequin romanı olan bu kitap oldukça özet geçilmiş hissi yarattı. Geri planda işleyen polisiye kısmı ise hava civaydı. Eve Dallas'a hürmet üzere okuduğum son Nora Roberts romanıydı açıkçası.

Gece VardiyasıNora Roberts (J.D. Robb) · Harlequin Türkiye · 201137 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Librarian