Ellerini açıp duaya başladı. Her zamanki gibi gözyaşları yanaklarını ıslatmıştı. Hem kendini o kadar aciz we çaresiz, Mewlasını da o kadar kuwwetli we izzetli biliyordu ki, elinden gelen tek şey, kulluk we duanın en ihlaslısını yapmaya çalışmaktı. Duaları o kadar yüklüydü ki ümmetin tümü içinde wardı. Kendisi için olanı da " Allah'ım beni dünyadan ancak iman we şehadet ile çıkar" cümlesiydi.
Sayfa 39Kitabı okudu
··
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.