"Ama ne gördüğümü biliyorum. Ne hissettiğimi biliyorum. Onlar adına sihir diyebilirler. Ben delilik diyorum. Ama kesin olan bir şey var. Burada erdem falan yok." Her kadının içinde Hz. Havva'nın günahlarından dolayı bir sihir olduğunu düşünen kasaba var. Bu sihrin diğer kadınları etkileyeceğine ve erkekleri baştan çıkaracağına inanıyorlar. Bu yüzden kadınlığın en yoğun dönemi olduğuna inandıkları 16 yaşındaki bütün kadınları -içindeki sihrin hepsini doğaya bırakıp arınmış olarak geri dönebilsinler diye- 12 aylığına kasabanın dışında bir adaya gönderiyorlar. Hatta göndermiyorlar, atıyorlar. Kasabanın dışında her yerde kaçakçılar var ve bu kaçakçılar kadınları yakalayıp derilerini yüzmek için pusuda bekliyorlar. Yüzdükleri derilerden ise gençlik ilacı yapıp yine aynı kasabaya satıyorlar. 12 ayın sonunda kasabaya geri dönen kadınların parmakları ya da kulakları olmayabiliyor... Tabii eğer hayatta kalıp geri dönebilirlerse. Erdem Yılı şimdiye kadar okuduğum en iyi distopik romanlardan biriydi. Kitapta kadınların psikolojisi öyle güzel yansıtılmış ki okurken hepsiyle empati kurabiliyorsunuz. Hepsini anlayabiliyorsunuz. Hepsinin içinde eve tek parça halinde dönebilme ve ailelerine kavuşabilme isteği var. Bazı kadınlar bunu kaldıramayabiliyor, en başından pes edebiliyor ama ana karakterimiz o kadar güçlü ve gözü açık bir kadın ki okurken onunla gurur duydum. O ses çıkarmadan yürümeye çalışırken çevremden gelen en ufak bir sese irkildiğimi hatırlıyorum. Çok sürükleyici ve sizi hemen içine çekecek bir kitap. Erdem Yılı'nı okuyanların kitap hakkındaki tek olumsuz yorumu sonu sanırım. Ben de dahil çoğu okur sonunda büyük bir direniş, bir ayaklanma beklemişti. Bazı okurlar için ikisi de yoktu belki ama benim düşünceme göre okuyabileceğim en güzel sondu diyebilirim...

Erdem YılıKim Liggett · Yabancı Yayınları · 20211,392 okunma

·

416 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayten Ercan