Boşluk nasıl fark edilir? Fark edilirse ne yapılır? Olmamış bir şey nasıl hatırlanır? *** Aman Burcu, çocuklukta başımıza gelmiş şeylerle bir hesaplaşalım da gerçekleşmemişler eksik kalsın demek isteyebilirsiniz. Oysa ki “gerçekleşmemiş şeyler” diyor yazar, “gerçekleşmiş şeylerden daha etkilidir.” *** Yani burada, içip içip döven babalardan, uyuşturucu bağımlısı olup çocuğuna bir kap yemek çıkaramayan annelerden yahut çocuğunu istismar eden ebeveynlerden bahsetmiyoruz. Bunlar, fizikseldir, görünür, gerçekleşir. Peki ya duygusal olan, görünmeyen, gerçekleşmesi gerekip de gerçekleşmeyen, giderilmesi gerekip de giderilmeyen ihtiyaçlar? *** Burada bir duralım. Ya kendi ebeveynleriniz yahut ebeveyn olarak kendiniz ve partneriniz adına savunmaya geçmiş olma olasılığınız yüksek. Yazar bu tehlikeyi bertaraf etmek adına en başından söylüyor: Maksat ebeveynleri suçlamak değil hem onları hem de kendimizi anlamak. *** Bu “anlamak” bahsi önemli. Zira uzmanlar tarafından kaleme alınan psikoloji/kendine yardım/kişisel gelişim kitaplarından maksimum beklentimizin bir şeyleri anlamak olduğunu ve bunun ötesinde bir beklentinin -yani bir çözümün, bir değnek dokunuşunun- bu araçların kapasitesiyle uyuşmadığını düşünüyorum. Hatta bir adım öteye götüreyim, yıllar içinde terapinin dahi varabileceği noktanın çözmekten ziyade anlamak olduğuna kanaat getirdim. *** Velhasıl, eğer kendi çocukluğunuzu yahut ebeveynliğinizi daha iyi anlamak, bunlara “duygusal ihmal” lensinden ve biraz daha yakından bakmak ve belki aynı zamanda anne babanızı ve/veya çocuğunuzu da daha iyi anlamak ise beklentiniz, bu kitap iyi bir kitap. Ama yok amaç çocukluk travmalarınızı iyileştirmekse, herhangi bir kitap gibi bu kitap da sınıfta kalacaktır. *** Ben, çocukluğunu mercek altına almaya ve ebeveynlik konusundaki eleştirel bakışımı güncel tutmaya çalışan biriyim. Bunun hem kendi çocukluğumla barışık kalmaya hem de bir gün ebeveyn olursam çocukla ilişkimi iyileştirmeye faydalı olacağına inancım tam. Ebeveynliği düşünmesem dahi bu kitabı ilgiyle okurdum. Ne de olsa hala hepimiz kendi çocukluğumuzu tekrar tekrar yaşıyor, birer çocuk olarak kendimizi her gün yeniden büyütüyoruz. *** Vaka örnekleriyle, tablolarla, listelerle bezenmiş, kolay okunan, genel okur kitlesine hitap eden ve en önemlisi de bilimsel temellere dayanan bir kitapla çocukluğuna yahut ebeveynliğine yakından bakmak isteyenlere önerimdir efendim. *** Sevgiler!

Boşluk HissiJonice Webb · Sola Unitas Yayınları · 20212,686 okunma

··

4.069 görüntüleme

Doğavekitap

@Dogavekitapankara ·

27 Ekim 2022 05:02

Anlatım dilinizle, ifadelerinizle Çok güzel bir yorum olmuş. Çok iyi özetlemişsiniz. Elinize sağlık 👏👏👏

Burcu Booker

@burcubooker ·

27 Ekim 2022 15:57

Çok teşekkürler!

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burcu Booker