"İnsan bir kez kendini buldu mu bu dünyada kaybedecek hiçbir şeyi yok demektir. Ve insan bir kez olsun içindeki insana dokundu mu tüm insanlara dokunabileceğini tüm kalbiyle biliyor demektir."
Farkında olmadan kalabalığın içinde sürüklenen subayın, yine kalabalığın içerisinde kendini bulmasını anlatan bu eseri özetliyor aslında yukarıdaki alıntı. Kitap bir solukta bitiyor olsa bile içerisinde derin anlamlar barındıran birçok cümle yer alıyor. Zweig'ın kendi yazdığı cümleler olmamasına rağmen bir Zweig eseri gibi...
