kitabın bir bölümünde epeyce şövalye ahlakı anlatılıyor hatta şövalye ahlakı çürütülüyor diyebilirim. ne gerek vardı buna hocam demekten kendimi alıkoyamadım o kısımlarda. meseleyi çok uzatmış olmasına hiç değinmiyorum bile. zaten okuması ne kadar güzel olsa da şahsını pek takdir etmediğim bir insan schopenhauer. yine de kişiliği üzerinden eleştirmeyelim. kitabın dili yine çok hoş genel olarak okutuyor kendisini diğer schopenhauer kitapları gibi. çok fazla tekrara düşse de akılda kalıcılığı arttırdığından dolayı bu durumu yararımıza sayabiliriz. madde madde yaşam bilgeliğine dair söylemleri var isminden de gayet anlaşılıyor zaten.
