Bazı insanlar vardı hayatta, kısa bir iyiyim sorusunda bile mutlu olabiliyorlardı. Çünkü onları kimse umursamıyordu. Ailesi dahi nasıl olduğunda ilgilenmiyordu. Peki, neden? İnsanlık böyle bir şey miydi? Değildi. Biz insandık. Değer verilmesi gereken en güzel varlıklardık. Uçsuz bucaksız bir hayal gücümüz, gülen gözlerimiz, seven bir kalbimiz vardı. Biz vardık. Biz insandık. Saçımızın teline dahi kimsenin zarar vermeye hakkı yoktu. Kimsenin bizi dövmeye, öldürmeye, psikolojik baskı yapmaya hakkı yoktu. Kimdi onlar? Neye güveniyorlardı? Onlar iki gram dahi ruhu olmayan, vicdanı olmayan insanlardı. Küçüklükten itibaren gaddar yetiştirilen çocuklardı. Onlarda sevgiye muhtaçtı. Onlarda nasılsın sorusunu duymak istiyorlardı ancak kimse sormuyordu. O halde ben sana sorayım. Nasılsın?
·
95 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.