Hâlbuki köyün, köyüm, köyümüz var olan her şey ne kadar da kusursuzdu. Yoksa bu şüpheyi biz insanlar mı yükledik omuzlarımıza, derdimiz yok ya dert edinelim dedik, sıkıntı çekmeyi, başkalarının sıkıntıları ile alay etmeyi çok sever olduk. Biz bir garip olduk. Ne kardeş kardeşin ne anne evladın üstüne düşer oldu, her şeyi boşverdik de amâ olduk sanki, sağır olduk,lal olduk en iyisi mi bu yükten kurtulmak.