Nurgül Hanım'ın kaleminden değil, gönlünden dökülenler var bu kitapta. 22 yıldır gözlerinden dökülen evlat hasreti.ilmek ilmek işlenen umut, arayış ve çaresiz bir bekleyiş... Her şeye rağmen yüklenilmesi gereken bir hayat yolculuğu... 99 depreminin en karanlık yüzü belki de... Ölüm bile kabullenilebiliyor bir süre sonra. Peki ya kayıp???
Bu hasretin en güzel şekilde sonuçlanması dileğimle...
Şeyda Aksel
