Okudum lakin neden yarım bırakmadığıma dair soruların cevabını henüz kendime verebilmiş değilim. İhsan Oktay Anar'ın büyülü diline kapıldıktan sonra kurtuluşun olmadığını en iyi anlatan eseri belki de. Edebi eserin sadece bir ilhamla ortaya konulmadığını her eserinde olduğu gibi burada da göstermiş. Nasıl büyük bir emeğin sonucu olduğu kitaptaki çizimlerden bile kolayca anlaşılıyor. Hiç bilmediğim makinelerin dünyasını hem de bugüne ait olmayan bir dolu terimle hem böyle doğal hem de her eserinde görülen masalsı atmosferde anlatması hayranlığımı kat kat arttırdı.
