Çocuk kime güvenlice bağlanıyorsa, çocuğun üzerinde, bağlandığı kişinin tesiri oluşur. Böylesi bir bağ, çocuğun yetişkinle uyumunu arttırır; birlikte yaşamaktan keyif alır çocuk.
Ebeveyni ile yaşamak, onun sözünü dinlemek, onun anlattıklarını hayata geçirmek çocuğa zor gelmez.
Çocuk anne babayı kendisini engelleyen biri olarak görüyorsa, bu baskıdan kurtulmak için söz dinlememeye ve normal eylemlere bile tepki göstermeye başlar.
Okul öncesi çağda çocuğun sergilediği tepkisellik, onun anne babasını sevmediğinden değil, güvenli bağlanamamış olmasından kaynaklanan, "tesirsizlikten" dolayıdır.