Ebedi Gelin; aşkın ve ihanetin, kıskançlığın ve fesatlığın efsaneye dönüşmüş bir hikayesi. Bu efsane, romanın sadece bir parçası. Romanda, küreselleşmeye, kapitalist dünyaya karşı koymaya çalışan Arsen Samançin, dağlarda dışlanmış ve yalnızlıkla başa çıkmaya çıkmaya çalışan Jabaars(kar parsı) kitabımızın ana karakterleri. İkisinin de aslında kaderi aynı.Dışlandıkları, yalnızlıkla boğuştukları dünyada kendilerine yer edinebilmek... Cengiz Aytmatov’un eserlerinin tamamını okumuş olarak dikkatimi çeken husus genelde kitaplarının sonunda ana karakterleri ölümle buluşturması. Belki de vermek istediği mesajı bu şekilde vermek istiyor birilerini kurban ederek. Gerçekte de öyle değil mi? İnsanoğlunun yaptığı kötülüklerin hepsinin kefaretini bir şekilde ödüyoruz. Öderken de iyi ya da kötü ayırt etmeden herkes ödemek zorunda kalıyor. Kitapta bahsedilen bir kavram da kader. Kader de burada devreye giriyor belki çünkü hepimizin kaderi birbirine bağlı. İyilik yapınca da kötülük yapınca da bunun sonucunu bütün canlılar olarak ödüyoruz. Ve en fazlasını da en masumlarımız... hayvanlarımız, ağaçlarımız, çocuklarımız. Cengiz Aytmatov’un bu kitabını okurken ne hissettiğimi ve bana ne düşündürdüğünü yine onun sözüyle bitirmek isterim. “İnsan için en güç olan şey her gün insan olarak kalabilmesidir.”

Ebedi GelinCengiz Aytmatov · Elips Kitapları · 2012887 okunma

·

184 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selcan Akdağ