Başkalarıyla ilişkimizde, zaman zaman mola alabilir, araya mesafe koyabilir, hatta gerekirse karşımızdakinden tamamen vazgeçebiliriz. Oysa kendimizle ilişkimizde bunların hiçbiri mümkün değildir.Benliğimizle günün 24 saati, yılın 365 günü beraber yaşamak zorundayızdır, son nefesimize kadar. İyi de olsa kötü de olsa, bize aittir. O halde bu zorunlu ilişkiyi dostluğa dönüştürmek, daha huzurlu, daha mutlu, daha doygun bir hayat sürmenin anahtarı olarak görülebilir.Kendiyle dost olmak, kendini sevmek mi demektir? İkisi arasında bilinçli bir tercih yapılabilir mi? Kendiyle dost olan kişinin başkalarıyla ilişkileri bundan nasıl etkilenir? Kendine bedenen ve ruhen özen göstermek, kişinin kendisiyle ilişkisinde neden hayati bir rol oynar? Sınırlarını, gücünü ve imkânlarını bilmenin kişiye katkısı nedir? Hayat amacını keşfetmenin, kişisel değerlerini ve alışkanlıklarını tanımlamanın, yara ve travmalarıyla yüzleşmenin kendiyle dostolmakla nasıl bir bağı vardır? Kendi hikâyesini yazmak ne demektir? Hayatın bereketine açık olmak nasıl mümkündür? Wilhelm Schmid Kendiyle Dost Olmak’ta, “Kendini sev” sloganıyla gitgide daha fazla sarmalandığımız günümüzde, kendimizle sağlıklı ve dostane bir ilişki kurmanın önemine vurgu yapıyor. İnsanın, kendine dönük abartılı bir sevginin tehlikelerine kapılmadan, sükûnetle kendisiyle meşgul olmasının, hayat yolunu çizmede nasıl değerli bir kaynak olabileceğini gösteriyor. Kitabı okurken son derece akıcı bir şekilde ilerliyor aslında konuya baktığımız zaman konu çok geniş gözüküyor nasıl ele alınır, bu kadar soru nasıl cevaplanır ama yazar bunu sade ve samimi anlatımı ile ziyadesiyle iyi yapmış.Kitapta kendiyle dost olmak için insan neler yapmalı? Başlığı altında 9 madde görüyoruz; 1. İnsanın kendisiyle ilişkisinin biçimini bilinçli şekilde seçmelidir. 2. Kendine dikkat etmelidir. 3. Kendi için dertlenmelidir. 4. Bedenine dikkat etmelidir. 5. İnsan benliğine ve duygularına alan açmalıdır. 6. Hayat üzerine düşünmeye imkan vermelidir. 7. Benliğine açık seçik bir çerçeve çizmesi lazımdır. 8. Kendi kendisini olumlamayı mümkün hale getirmelidir. 9. İnsan hayatın mutlulukla ve mutsuzluk arasında kutupsallaştığını kabul etmek ve her iki kutubu da idare edebilmelidir. Bu maddeler doğrultusunda şunu diyebilirim. İnsan mükemmel değildir, olmak zorunda da değildir ama insanlar kendilerini övdükleri zaman narsist övmedikleri zaman da özgüvensiz olurlar. Ya da ağızlarda hep şu söz var “kendimde barışık bir insanım ben” iyi olmak için kendimizle barışık mı olmamız lazım? Ya da kendinizle; duygularınız, düşünceleriniz boyunuz, kilonuz, yüzünüz ile hep düşman mıydınız ki şu an barışık oldunuz? Kendime göre belli şeyleri beğenmiyorum, kusur olarak görüyorum diye neden kendime savaş açmam lazım? Bu kitap işte tam olarak bu düşünceleri toparlayıp bize şunu öğretiyor; Kusursuz insan olamasam bile niye kendime kusursuz bir dost olamayayım?

Kendiyle Dost OlmakWilhelm Schmid · İletişim Yayınevi · 20192,326 okunma

··

935 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rüveyda Serra Bek