Gönderi

İnsanoğlu Canlı bir leş, bir yürüyen pıhtı. Salya, yahut yalan kusan bir ağız; Bir organizma ki kan, irin yalnız. Kocaman bir karın, küçük bir baş: Az düşün, çok ye, sürekli uğraş! Yüreği umutla tutku işlerinin kuyusu, Tutkuyla umudu at, gerisi kan torbası. Beyni acılı bir sinir organı; Onu kaldır, çürük bir kab geri kalanı. Bir sinir pençesinde her eğilimi, Her gülüşü bir kas büzülmesi. Alçalış, ama üstünde gururun cilası; İnsanın hep aç kalan kudurgan ihtiyacı. Hep kirli el, kirlenen bilek, Hep alçak, alçalan bir dilek. Hep zorlayan, kıran, deviren, Yok eden... Sonra yok olan bir beden. Böyle bir ağuya karşı sen: "Mutlu Olabildim." desen de hülyadır; Olamazsın; o pek gölgeli Bir kuruntudur, tıpkı düş gibi... Olamaz anlayan, gören mutlu!
Sayfa 35 - Okuyan Us YayınlarıKitabı okudu
·
138 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.