(En azından yönelimsel olarak amaçlanan) politik olanın yavaş yavaş ekonomiye indirgenmesi, geçmişin ve tarihsel zamanın bilinçli olarak inkâr edilmesi, herhangi bir “kültür ideali‘’nin bilinçli olarak bir yana itilmesi; tüm bunlar, ütopyanın herhangi bir şeklinin politik eylem merkezinden de çıkarılması olarak kabul edilemez mi?