Dostoyevski'nin İnsanın ruh dünyası ile ilgili düşüncelerini yazarken ki o heyecanını bende okurken tüm vücudumda hissettim.
Ayrıca baş karaktere isim vermemesi, hayatı anlamya, anladırmaya çalışan tüm insanların prototipi olması, okurken kendimi karakterin yerine çoğu kez koymamı sağladı.
Kitabın olay örgüsü olmadığı ve durağan bir kitap
